Acard czy Heparyna – co wybrać? Poradnik dla pacjentów
W leczeniu chorób układu krążenia często stosowane są leki przeciwzakrzepowe, które pomagają zapobiegać powstawaniu niebezpiecznych skrzeplin w naczyniach krwionośnych. Dwa z najbardziej znanych to Acard (klopidogrel) i Heparyna . Choć oba działają na układ krzepliwości krwi, różnią się mechanizmem działania, zastosowaniem oraz grupą pacjentów, którym są przepisywane.
Acard to lek z grupy inhibitorów receptora ADP (klopidogrel), który działa jako lek przeciwplateletowy. Oznacza to, że hamuje aktywność płytek krwi, uniemożliwiając im łączenie się w skrzepy.
Gdzie stosuje się Acard?
Po przebytym zawał serca , udarze mózgu lub przewlekłej chorobie tętnic wieńcowych.
W profilaktyce zakrzepicy u osób po wszczepieniu stentów koronarnych .
Razem z kwasem acetylosalicylowym (np. Aspegic, ASA Cardio) w leczeniu zespołów wieńcowych bez uniesienia ST (np. niestabilna dławica).
Jak przyjmować Acard?
Standardowa dawka to 75 mg raz dziennie.
Przyjęcie jednorazowej dawki ładunkowej 300–600 mg może być zalecane w ostrych stanach (np. przed interwencją wieńcową).
Lek należy przyjmować regularnie, najlepiej o tej samej porze.
Czym jest Heparyna?
Heparyna to lek z grupy antykoagulantów (leków rozrzedzających krew), który działa poprzez aktywację antytrombiny III, co prowadzi do hamowania aktywności trombiny i innych czynników krzepliwości.
Istnieją dwa główne typy:
Niska masa cząsteczkowa (LMWH) – np. Fraxiparine, Clexane.
Nieufrakcjonowana heparyna (UFH) – stosowana głównie dożylnie w warunkach szpitalnych.
Gdzie stosuje się heparynę?
W leczeniu i profilaktyce tętniczych i żylnych skrzepli (np. zatorowość płucna, zakrzepica żylna).
Podczas zabiegów kardiologicznych, takich jak angioplastyka wieńcowa.
W zespole wieńcowym z uniesieniem ST (STEMI).
U chorych z nadkrzepliwością, m.in. w przebiegu zespołu antyfosfolipidowego.
Jak przyjmować heparynę?
LMWH: podskórnego (s.c.), najczęściej codziennie.
UFH: dożylnie (i.v.), pod ścisłą kontrolą parametrów krzepliwości (np. APTT).
Kiedy stosować Acard, a kiedy Heparynę?
Zastosowanie
Acard
Heparyna
Zespół wieńcowy bez uniesienia ST (NSTE-ACS)
✅
✅
Zespół wieńcowy z uniesieniem ST (STEMI)
✅
✅
Zakrzepica żylna (VTE)
❌
✅
Zatorowość płucna
❌
✅
Po wszczepieniu stentów koronarnych
✅
czasem jako wspomaganie
Choroba niedokrwienna mózgu (udar niedokrwienny)
✅
tylko w wyjątkowych przypadkach
Różnice między Acardem a Heparyną
Cecha
Acard (klopidogrel)
Heparyna
Grupa leku
Inhibitor receptora ADP
Antykoagulant
Sposób działania
Hamuje płytki krwi
Hamuje czynniki krzepliwości
Sposób podania
Per os (tabletki)
Dożylnie lub podskórnie
Okres działania
Długotrwałe (do kilku dni po odstawieniu)
Krótkotrwałe (kilka godzin po odstawieniu)
Monitorowanie efektu
Nie wymaga rutynowo
Tak, np. APTT, anti-Xa
Ryzyko krwawienia
Średnie
Wyższe niż przy Acardzie
Najważniejsze fakty – podsumowanie:
✅ Acard :
Jest lekiem przeciwplateletowym.
Stosowany po zawale, udarze, w zespole wieńcowym i po wszczepieniu stentów.
Przyjmowany doustnie, przez długi czas.
✅ Heparyna :
To antykoagulant, rozrzedza krew bezpośrednio.
Skuteczny w zatorowości i zespole wieńcowym z uniesieniem ST.
Może być podawany dożylnie lub podskórnie.
✅ Różnice :
Acard działa na płytki, heparyna na cały układ krzepliwości.
Heparyna działa szybciej, ale krótko; Acard – wolniej, ale długo.
✅ Kombinacja :
W niektórych stanach (np. zespół wieńcowy) oba leki mogą być stosowane razem.
✅ Ostrożność :
Obie terapie zwiększają ryzyko krwawienia – szczególnie ważne przy operacjach lub urazach.
Jeśli masz pytania o leczenie lub nie wiesz, dlaczego właśnie ten lek został Ci przepisany – skonsultuj się z lekarzem . Samodzielne zmiany dawek czy odstawianie leków mogą być niebezpieczne dla życia.
