Art. 33 Kodeksu Pracy – Wypowiedzenie umowy o pracę

Współczesny rynku pracy wymaga od pracodawców i pracowników znajomości swoich praw oraz obowiązków wynikających z Kodeksu Pracy (KPr). Jednym z najważniejszych przepisów, szczególnie przy wypowiedzeniach umowy o pracę, jest art. 33 Kodeksu Pracy . Poniżej przedstawiam szczegółowy poradnik doświadczonego prawnika, który pomoże Ci zrozumieć, jak działa ten artykuł, kiedy można go stosować i jakie są jego konsekwencje.


1. Co mówi art. 33 Kodeksu Pracy?

Art. 33 Kodeksu Pracy reguluje wypowiedzenie umowy o pracę na mocy ustawy , czyli tak zwane wypowiedzenie bez podania okresu wypowiedzenia . Oznacza to, że zarówno pracownik, jak i pracodawca mogą zakończyć stosunek pracy w określonych warunkach, nie czekając na upływ standardowego okresu wypowiedzenia (np. 2 tygodnie).

⚖️ Zasada ogólne:
Zwykle wypowiedzenie umowy o pracę wymaga pisemnej formy i spełnienia okresu wypowiedzenia (określonego w umowie lub ustalonego zgodnie z art. 36 KPr). Jednak art. 33 pozwala uniknąć tego okresu w określonych przypadkach.


2. Kiedy można skorzystać z art. 33 KPr?

a) Pracownik może wypowiedzieć umowę bez okresu wypowiedzenia (art. 33 § 1 KPr):

  • Gdy pracodawca naruszy istotne postanowienia umowy o pracę , np.:
    • nie zapewnia odpowiednich warunków pracy,
    • nie płaci wynagrodzenia,
    • narusza bezpieczeństwo i higienę pracy,
    • wykorzystuje pracę bez zgodnego z prawem rozporządzania czasem pracy.
  • Gdy pracownik ma obowiązek świadczyć pracę w innym miejscu niż wynika z umowy (np. transfer firmowy bez zgody).
  • Gdy pracodawca nakłada na pracownika niewłaściwe dodatkowe obowiązki .
  • Gdy pracownik zostaje przełożonym innych pracowników, których wcześniej szkolili (tzw. „dyskryminacja edukacyjna”).
  • Gdy pracodawca zabronił uczestnictwa w działalności zawodowej (np. związek zawodowy).
  • Gdy pracownik został wykluczony z zespołu, którego był członkiem , np. przez zmianę struktury organizacyjnej.

b) Pracodawca może wypowiedzieć umowę bez okresu wypowiedzenia (art. 33 § 2 KPr):

  • Gdy pracownik narusza istotne postanowienia umowy , np.:
    • regularnie opuszcza stanowisko bez usprawiedliwienia,
    • popełnia poważne naruszenie obowiązków służbowych,
    • utrudnia realizację celów pracy.
  • Gdy pracownik nie spełnia wymagań wynikających z charakteru pracy , np. nie nadaje się do wykonywania zadania.
  • Gdy pracownik wyraził sprzeciw wobec wykonania pracy w nowych warunkach , które zostały wprowadzone legalnie (np. zmiana miejsca pracy), ale nie ma możliwości jej dostosowania.

3. Jak należy sformułować wypowiedzenie?

Wypowiedzenie musi być pisemne i zawierać:

  • informację o intencji zakończenia stosunku pracy,
  • odniesienie do art. 33 KPr jako podstawy prawa do wypowiedzenia,
  • datę wejścia w życie wypowiedzenia (zazwyczaj data następnego dnia roboczego po złożeniu wypowiedzenia),
  • podpisy strony wypowiadającej.

Nie ma potrzeby uzasadnienia faktycznego, ale warto dodać streszczenie powodu wypowiedzenia, aby uniknąć późniejszych sporów.


4. Konsekwencje wypowiedzenia wg art. 33 KPr

  • Wypowiedzenie jest natychmiastowe , tzn. nie trzeba czekać na upływ okresu wypowiedzenia.
  • Nie przysługuje żadna zakończeniowa pensja , chyba że przewidziana była w umowie.
  • Pracownik ma prawo do wypowiedzenia również w sprawie wynagrodzenia za czas pracy , jeśli wypowiedź jest nieuzasadniona.
  • Pracodawca może zostać skazany na odstawię wynagrodzenia lub nawet szkody majątkowe , jeśli wypowiedź była nielegalna.

5. Jak bronić się przed fałszywą wypowiedzią?

Jeśli jesteś pracownikiem i masz podejrzenia, że Twoja wypowiedź została dokonana bez realnych podstaw, możesz:

  • Złożyć wniosek do Sądzie Pracy o uznanie wypowiedzenia za nieważne.
  • Skorzystać z pomocy rzecznika prawa lub radcy prawnego specjalizującego się w prawie pracy .
  • Zebrać dowody potwierdzające, że nie było istotnego naruszenia umowy.

6. Częste błędy i pułapki

  • Pominięcie formy pisemnej – wypowiedzenie bez formy pisemnej jest nieważne.
  • Niezrozumienie, co jest „istotnym naruszeniem” – każdy przypadek ocenia się indywidualnie.
  • Błędne odniesienie się do art. 33 – tylko w określonych sytuacjach można go zastosować.
  • Brak terminowości – niektóre naruszenia umowy tracą siłę po pewnym czasie (np. spóźnienia).

📌 Najważniejsze fakty na temat art. 33 KPr:

  1. Art. 33 KPr umożliwia natychmiastowe zakończenie umowy o pracę bez czekania na okres wypowiedzenia.
  2. Pracownik może wypowiedzieć umowę, jeśli pracodawca naruszył istotne postanowienia umowy .
  3. Pracodawca może wypowiedzieć umowę, jeśli pracownik naruszał umowę lub nie nadaje się do pracy .
  4. Wypowiedzenie musi być pisemne i zawierać odniesienie do art. 33 KPr.
  5. Nie przysługuje żadna zakończeniowa pensja w przypadku wypowiedzenia wg art. 33.
  6. Wypowiedzenie można sprzeciwić i uznac za nieważne, jeśli nie ma realnych podstaw.
  7. Naruszenie art. 33 może prowadzić do odpowiedzialności cywilnej i karnej pracodawcy.
  8. W przypadku wątpliwości, zawsze warto skonsultować się z specjalistycznym radcą prawnym .

Jeśli planujesz wypowiedzenie umowy o pracę lub jesteś wypowiedziany, pamiętaj, że art. 33 KPr to narzędzie, które należy stosować z głową. Jeśli nie jesteś pewny, czy masz prawo do wypowiedzenia lub czy twoja wypowiedź jest legalna, najlepszym wyborem będzie konsultacja z prawnikiem specjalizującym się w prawie pracy.