Co wiesz o 33 miesiącach w Kodeksie pracy?

Jako doświadczony prawnik, często spotykam się z pytaniami pracowników i pracodawców dotyczącymi szczegółów wynagrodzenia przy 33-miesięcznym okresie pracy. Temat ten nie jest łatwy do zrozumienia bez odpowiedniej analizy przepisów Kodeksu pracy oraz wykładników ustawodawczych. W tym poradniku wyjaśnię kluczowe aspekty 33-miesięcznego systemu, jego zastosowanie oraz najczęstsze błędy popełniane zarówno przez pracodawców, jak i pracowników.


Czym są 33 miesiące?

W polskim prawie pracy istnieje tzw. system 33 miesięcy , który odgrywa rolę w określaniu wysokości wynagrodzenia za czas wolny od pracy (np. urlopy), świadczeń chorobowych, a także w niektórych przypadkach przy ustalaniu pensji emerytalnej.

System opiera się na średnim miesięcznym wynagrodzeniu za 33 najbardziej opłacane miesiące w ciągu ostatnich 60 miesięcy poprzedzających dany moment. Tego mechanizmu używa m.in. ZUS, Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, a także Sąd Pracy w celu obliczania różnych świadczeń.


Dlaczego akurat 33 miesiące?

Zasada ta ma zapewnić sprawiedliwe rozłożenie ciężaru finansowego między pracownikiem i pracodawcą, eliminując wpływ skrajnie niskich lub wysokich wynagrodzeń, które mogłyby wpłynąć na wysokość świadczeń. Wybór liczby 33 miesięcy nie jest przypadkowy – odpowiada to około połowie 60-miesięcznego okresu, co pozwala uniknąć efektów sezonowości czy jednorazowych bonifikacji.


Gdzie stosuje się system 33 miesięcy?

  1. Urlop wypoczynkowy
    Według art. 127 Kodeksu pracy, wysokość wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy oblicza się na podstawie średniego wynagrodzenia z 33 miesięcy.
  2. Świadczenie chorobowe
    Wysokość chorobowego zależna jest od średniego wynagrodzenia, które również obliczane jest według systemu 33 miesięcy (art. 139 § 5 Kodeksu pracy).
  3. Pensja emerytalna – składki pracodawcy
    W przypadku emerytur rentowych, wysokość składek pracodawców może być również uzależniona od średniego wynagrodzenia z 33 miesięcy (szczególnie ważne dla osób samozatrudnionych).
  4. Wykup godzin nadgodzinowych
    W przypadku wykupu godzin nadgodzinowych, również stosuje się średnią z 33 miesięcy (art. 118a Kodeksu pracy).

Jak obliczyć średnią z 33 miesięcy?

  1. Określenie okresu bazowego :
    Bierze się pod uwagę 60 miesięcy poprzedzających dany moment (np. rozpoczęcie urlopu, choroby itp.).
  2. Wybranie 33 miesięcy z najwyższą kwotą brutto :
    Spośród 60 miesięcy wybiera się te 33, w których wynagrodzenie było najwyższe.
  3. Suma wynagrodzeń + dzielenie przez 33 :
    Sumuje się wszystkie wynagrodzenia z tych 33 miesięcy i dzieli przez 33, aby uzyskać średnią miesięczną kwotę.

Najczęstsze pułapki i błędy

  • Nie uwzględnienie wszystkich elementów wynagrodzenia :
    W obliczeniach należy uwzględnić wszystkie składniki wynagrodzenia , w tym dodatki motywacyjne, premie regularne, bonifikacje, ale nie nagrody jednorazowe, jeśli nie były regularne.
  • Błąd w wyborze miesięcy :
    Pracodawca lub ZUS może błędnie wybrać miesiące, które nie mają największych wynagrodzeń. To często kwestia sprawdzania danych w systemie ZUS.
  • Ignorowanie sezonowości :
    Pracownicy zatrudnieni w branżach sezonowych mogą mieć znacząco niższe wynagrodzenie w niektórych miesiącach – system 33 miesięcy pomaga temu zaradzić.
  • Nieprawidłowe datowanie okresu 60 miesięcy :
    Ważne jest, by określić poprawny początek i koniec 60-miesięcznego okresu. Błąd tu prowadzi do złej średniej.

Kiedy system 33 miesięcy nie stosuje się ?

  • W przypadku urlopu macierzyńskiego – średnia obliczana jest z 12 miesięcy.
  • W przypadku urlopu rodzicielskiego – średnia obliczana jest z 12 miesięcy.
  • W przypadku urlopu bezpłatnego – nie ma przepisu wymuszającego zastosowanie systemu 33 miesięcy.
  • W przypadku wynagrodzenia za pracę w godzinach nadgodzinowych – obowiązuje inna metodyka (art. 118 Kodeksu pracy).

Jak sprawdzić swoją średnią z 33 miesięcy?

Możesz to zrobić:

  • Poprzez ZUS :
    Wystarczy złożyć wniosek o potwierdzenie średniego wynagrodzenia (formularz PZ-2) albo wejść na stronę e-Deklaracje .
  • Przez pracodawcę :
    Pracodawca powinien udostępnić pracownikowi dane potrzebne do obliczenia średniej.
  • Samodzielnie :
    Można pobrać listę płac i obliczyć ręcznie lub z pomocą programu Excel.

Podsumowanie: Najważniejsze fakty o 33 miesiącach w Kodeksie pracy

  1. System 33 miesięcy służy obliczaniu średniego wynagrodzenia z 33 najbardziej opłacanych miesięcy spośród 60 poprzedzających dany moment.
  2. Stosowany jest przy urlopie wypoczynkowym , chorobowym , nadgodzinach i składkach pracodawców .
  3. Średnia obliczana jest jako suma wynagrodzeń z 33 miesięcy / 33 .
  4. Wartości brane do obliczeń obejmują wszystkie regularne składniki wynagrodzenia , nie jednak nagrody jednorazowe.
  5. System nie stosuje się przy urlopach macierzyńskim i rodzicielskim.
  6. Sprawdzić średnią można poprzez ZUS , pracodawcę lub samodzielnie .
  7. Błędy w obliczeniach mogą prowadzić do nieprawidłowej wysokości świadczeń – warto je kontrolować.

Jeśli masz pytania dotyczące Twojej konkretnej sytuacji, nie wahaj się kontaktować z doradcą prawnym lub specjalistą ds. pracy – tylko indywidualna analiza danych pozwoli Ci uzyskać pełną pewność działania.